a a a a 他的决策也快,立刻把她带到了自己的身边。
a a a a 保护她,宠爱她。
a a a a “陆执,我们回家吧!”
a a a a “好。”
a a a a 叶不语拉着陆执的手一起走到山洞外面的时候,一辆车正好开来,然后就看到了傅瑾和秦不语两个人下车。
a a a a 秦不语在看到叶不语的时候,眼神激动了一下,立刻上前,直接抱住了她。
a a a a 叶不语愣了一下,然后缓缓的明白了过来。
a a a a “妈妈。”
a a a a 这声妈妈,她期待了好久。
a a a a 真的叫出来,原来这么顺口。